ΚΑΡΟΛΟΣ ΣΑΡΓΟΛΟΓΟΣ: Ηλιάνα Κοροσίδου, Η χαλκέντερη Πρωταθλήτρια Σφυροβολίας, χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Εφήβων-Νεανίδων στο Γιουτζίν της Αμερικής με επίδοση 63,67 μ.

 

Γράφει: ο ΚΑΡΟΛΟΣ ΣΑΡΓΟΛΟΓΟΣ ,
Δημοσιογράφος, Τακτικό Μέλος της ΕΣΗΕΑ, AIPS, ΠΣΑΤ, ΑΤFS of IAAF

 
Προβολές Αναρτήσεως

Ηλιάνα Κοροσίδου, Η χαλκέντερη Πρωταθλήτρια Σφυροβολίας, χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Εφήβων-Νεανίδων στο Γιουτζίν της Αμερικής

(22-27/7/2014) με επίδοση 63,67 μ. 

Ένα περίλαμπρο αστέρι γεννήθηκε το 1995 στην Πτολεμαΐδα, ένα γνήσιο ταλέντο για το οποίο οι ειδικοί της Σφυροβολίας τονίζουν  πως έχει την στόφα και τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε τεράστια αθλήτρια Παγκοσμίου ακτινοβολίας.  Και το όνομά της προαναφερθείσας Ηλιάνα Κοροσίδου αθλήτρια και θυγατέρα του Κώστα Κοροσίδη, ο οποίος με σύνεση και ορθό προγραμματισμό οδηγεί την χαλκέντερη σφυροβόλο στον ανοδικό δρόμο, που οδηγεί στην κορυφή, εκεί που για να φθάσει ο αθλητής απαιτείται –εκτός από το γνήσιο ταλέντο– ασίγαστος μόχθος, καλώς εννοούμενη τρέλλα, συνεχής προσπάθεια και αυταπάρνηση.

      To 2011 ήταν ουσιαστικά έτος αφετηρία  για την 16χρονη τότε Ηλιάνα η οποία αγωνιζόμενη στα Ζαχαριάδεια έστειλε την σφύρα της στα 57,08 μ.   
       Το 2012 η 17χρονη τότε Ηλιάνα  κατέκτησε την 5η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων-Νεανίδων της Βαρκελώνης, ενώ πέρυσι ήταν έβδομη στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ε-Ν στο Ριέτι.      Στις 4.35 π.μ. ώρα Ελλάδος της 23ης Ιουλίου ενεστώτος έτους η Ελληνική αποστολή επιβεβαίωσε την ενθυλάκωση του χάλκινου μεταλλίου, το λίαν ευχάριστο αυτό γεγονός εγένετο ως ακολούθως:

 Η αθλήτρια του Κώστα ΚΟΡΟΣΙΔΗ (πατέρα της Ηλιάνας) έστειλε την σφύρα της  στα 56,28 μ. στην πρώτη βολή και προς στιγμήν ήταν μια μικρή ψυχρολουσία για την Ελληνική ομάδα, η οποία παρακολουθούσε σύσσωμη τις προσπάθειες της συμπαθέστατης Ηλιάνας, όμως το προαναφερθέν συναίσθημα δεν κράτησε για πολύ αφού στην δεύτερη προσπάθειά της η κορυφαία Ελληνίδα ρίπτρια έστειλε την σφύρα της στα 61,09 μ., η αγωνία είχε ήδη φτάσει στο κατακόρυφο όλοι οι Έλληνες ανέμεναν την «χρυσοφόρα» συνέχεια.

Η ΚΟΡΟΣΙΔΟΥ στήθηκε μέσα στον κλοβό και ετοιμάστηκε για την τρίτη της βολή. Το όργανο (η σφύρα) έφυγε και προσγειώθηκε στα 62,33 μ. η αθλήτρια μας ήταν την στιγμή εκείνη 5η, όμως ούτε στην ίδια ούτε σε κανένα παριστάμενο η μη Έλληνα η προαναφερθείσα θέση ήταν αρκετή , άπαντες προσδοκούσαν περισσότερα. Στην τέταρτη και την πέμπτη προσπάθειά της  η 19χρονη έρριξε 62,17 μ. και 61,57 μ. αντιστοίχως.
Η έκτη και έσχατη βολή ήταν γνωστό τοις πάσι πως θα «διακρίβωνε» την τελική θέση της ρίπτριας μας. Η  χαλκέντερη Ελληνοπούλα συσπείρωσε τις δυνάμεις της και το θαύμα εγένετο, η σφύρα  έφυγε από τα «χρυσά» χέρια της και ακολούθως ίπτατο... ίπτατο... ίπτατο και τελικά «καρφώθηκε» στα 63,67 μ.. Το μισό όνειρο είχε εκπληρωθεί απέμενε πλέον η επιβεβαίωσή του.
Ώρες ατέλειωτης ανησυχίας βίωνε η Ελληνική αποστολή με άπαντες να παρακολουθούν εναγωνίως τις επόμενες δύο αθλήτριες, οι οποίες θα πραγματοποιούσαν τις δύο εναπομείνασες βολές, οι οποίες θα έκριναν την τελική κατάταξη της αθλήτριάς μας.
Η Σοφία ΜΠΑΞΑΪ από την Ουγγαρία, με την τεράστια παράδοση στο αγώνισμα της σφυροβολίας πήρε θέση στον κλοβό και πραγματοποίησε την βολή της η οποία ήταν άκυρη. Στιγμές ανακούφισης για την Ελληνική ομάδα αλλά και αδημονίας, η Γαλλίδα Οντρέ ΤΣΙΟΦΑΝΙ, ή οποία στην τρίτη βολή της είχε πετύχει ατομικό ρεκόρ με βολή στα 63,30 μ. έκανε με την σειρά της την τελευταία (έκτη) προσπάθεια της και η σφύρα προσγειώθηκε στα 62,22 μ.         

                   
    Το όνειρο είχε συντελεσθεί ο καημός της Ηλιάνας είχε γίνει ανείπωτη αγαλλίαση, η ανακούφιση ήταν απερίγραπτη για τους Έλληνες, οι οποίοι δια ζώσης απολάμβαναν τις «μαγικές» στιγμές. Το πρώτο μετάλλιο ήταν γεγονός πλέον.   
     Μετά το πέρας του αγώνα η Κοροσίδου δήλωσε: «Πιστεύω ότι κέρδισα πολλά λόγω της άσχημης ροής που είχε ο αγώνας μέχρι την 5η βολή! Το πίστευα όμως μέχρι τέλους... άλλωστε γι' αυτό έχουμε και την 6η βολή». Η παρουσία του προπονητή και πατέρα της έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα και στο πώς λειτούργησε στη διάρκεια του αγώνα. «Του έχω απίστευτη αγάπη, εμπιστοσύνη οπότε όταν μου έλεγε ηρέμησε δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμη... με ενθάρρυνε».